Περί Προσευχής

Πά­λιν σας δια­βε­βαιώ­νω ότι, εάν δύο από σας συμ­φω­νή­σουν εις την γην για κάθε κα­λόν πράγ­μα, που ήθε­λαν ζη­τή­σει δια της προ­σευ­χής των, θα το λά­βουν από τον Πα­τέ­ρα μου τον εν τοις ου­ρα­νοίς. Κατά Ματ­θαί­ον 18,19

Αγρυ­πνεί­τε, προ­σέ­χε­τε και προ­σεύ­χε­σθε, δια να μη πέ­σε­τε εις πει­ρα­σμόν· το μεν πνεύ­μα εί­ναι πρό­θυ­μον να υπο­τάσ­σε­ται στο θεί­ον θέ­λη­μα, αλλά η σαρξ, η αν­θρω­πί­νη φύ­σις, εί­ναι ασθε­νής Κατά Μάρ­κον 14,38

Αδια­λεί­πτως προ­σεύ­χε­σθε Απόστολος Παύλος

Ἐκ βα­θέ­ων ἐκέ­κρα­ξά σοι, Κύ­ριε· Κύ­ριε, εἰ­σά­κου­σον τῆς φω­νῆς μου· γε­νη­θή­τω τὰ ὦτά σου προ­σέ­χον­τα εἰς τὴν φω­νὴν τῆς δε­ή­σε­ώς μου. Ψαλ­μός 129,1-2

Η προσευχή, επειδή τυχαίνει να είναι η πιο μεγάλη και η πιο ανώτερη απ’ όλες τις εντολές, και θα λέγαμε είναι η μητέρα των εντολών, από αυτή πηγάζουν όλα τα θεϊκά προστάγματα. -Είναι το ανώτατο αγαθό η προσευχή και η συνομιλία με τον Θεό, διότι είναι κοινωνία και ένωση με τον Θεό Α. Ιωάννη Χρυσοστόμου.

Η προσευχή είναι ένα φυσικό καταφύγιο βοήθειας, και πηγή σωτηρίας, και θησαυρός ακλόνητος πίστης, και λιμάνι που σώζει από την τρικυμία, και φως στους σκοτισμένους, και στήριγμα για τους αρρώστους, και σκέπη την ώρα των πειρασμών, και βοήθεια στην ένταση της αρρώστιας, και ασπίδα που σώζει από τους ακοντισμούς στον αόρατο πόλεμο, και βέλος αιχμηρό κατά των δαιμόνων. Α. Ισαάκ του Σύρου

Εκείνος όμως που σπέρνει στο πνεύμα προσευχή και νηστεία και αγρυπνία, θα θερίσει από το πνεύμα αιώνια ζωή. Α. Εφραίμ του Σύρου

Ἡ προσευχή δίνεται ἀπό τόν Θεό καί δέν ἀπορρέει ἀπό τήν ψυχική διάθεσι τοῦ ἀνθρώπου. Εἰσέρχεται μέσα του τό πνεῦμα τῆς προσευχῆς καί γεμίζει τό ἐσωτερικό της καρδιᾶς του. Ἡ ψυχή τότε ἀναβλύζει μόνη της τήν προσευχή. Βρίσκεται στήν ἐπήρεια τοῦ πνεύματος τῆς προσευχῆς. Ἁγίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου

Ἡ προσευχὴ εἶναι μία πορεία τῆς ψυχῆς πρὸς τὸν Θεόν, μὲ σκοπὸ νὰ φθάση σ᾿ Αὐτὸν καὶ νὰ ἑνωθῇ μαζί του. Ἐὰν ἡ πορεία δὲν εἶναι σωστή, τὸ αὐτοκίνητο ἢ τὸ πλοῖο δὲν φθάνει ποτὲ στὸν προορισμό του. Ἁγίου Νεκταρίου – Θεοτοκάριον

Να πι­στεύ­εις ακρά­δαν­τα πως κάθε λό­γος, και ιδιαί­τε­ρα ο λό­γος που προ­φέ­ρε­ται κατά τη διάρ­κεια της προ­σευ­χής, εί­ναι πραγ­μα­το­ποι­ή­σι­μος. Ο ποι­η­τής του λό­γου εί­ναι ο ίδιος ο Θεός Λό­γος. Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Όταν προ­σεύ­χε­σαι για κά­ποιον, ο Θεός του στέλ­νει τη χάρη Του. Τον κά­νεις πιο αγα­θό και τον ενώ­νεις με τον Χρι­στό. Όμως, όταν αγα­να­κτείς μέσα σου, του στέλ­νεις αρ­νη­τι­κά πράγ­μα­τα. Μην αγα­να­κτείς για κα­νέ­ναν και μην δεί­χνεις κα­κία σε κα­νέ­ναν Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Ένας άν­θρω­πος για να μι­λή­σει με έναν επί­γειο βα­σι­λιά πρέ­πει να πά­ρει άδεια πότε θα του μι­λή­σει, ποιά ώρα, πόσο θα του μι­λή­σει. Εμάς τα γυ­φτέ­λια ο Χρι­στός μας αφή­νει όπο­τε θέ­λου­με να Του μι­λά­με και χαί­ρε­ται όταν Του μι­λά­με. Δεν κου­ρά­ζε­ται να μας ακού­ει. – Ο Χρι­στός μας δί­νει την δυ­να­τό­τη­τα να μι­λά­με συ­νέ­χεια δια της προ­σευ­χής μαζί Του και εμείς να μην θέ­λου­με; Εί­ναι φο­βε­ρό! Και το πα­ρά­ξε­νο εί­ναι, ότι Εκεί­νος θέ­λει να μι­λά­με μαζί Του, για να μας βο­η­θά­ει και εμείς να βα­ριό­μα­στε και να αδια­φο­ρού­με!!! Πόσο εν­δια­φέ­ρον και πόσο γλυ­κύ­τη­τα έχει η συ­ζή­τη­ση μαζί Του Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Η προ­σευ­χή, το κομ­πο­σχοί­νι, η ελεη­μο­σύ­νη νικά το Έλε­ος του Θεού. Κα­μιά αμαρ­τία δεν εί­ναι με­γα­λύ­τε­ρη, από το Έλε­ος του Θεού. Άγιος Εφραίμ ο Κατουνακιώτης

Ένα πράγ­μα να θυ­μά­στε.
Να απο­φεύ­γε­τε τις κα­κο­το­πιές.
Και όταν κά­ποιο πρό­βλη­μα εμ­φα­νί­ζε­ται ή τα πνεύ­μα­τα με τους γύρω σας οξύ­νον­ται, να κά­νε­τε Αγά­πη και να επι­κα­λεί­στε τη βο­ή­θεια του Θεού λέ­γον­τας την Ευχή: “Κύ­ριε Ιη­σού Χρι­στέ, ελέη­σον με”.
Αυ­τός ξέ­ρει πολύ κα­λύ­τε­ρα από εμάς πώς θα χει­ρι­στεί τα προ­βλή­μα­τά μας και πώς τα εμ­πό­δια θα εξα­φα­νι­στούν από τον δρό­μο μας με τη δική Του πα­ρέμ­βα­ση. Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

Να προ­σεύ­χε­σθε με την ευχή “Κύ­ριε Ιη­σού Χρι­στέ ελέη­σόν με”, αλλά και Τρια­δο­λο­γι­κά.
Εγώ λέγω: “Πα­τέ­ρα επου­ρά­νιε συγ­χώ­ρε­σέ με, Κύ­ριε Ιη­σού Χρι­στέ ελέη­σόν με, Πνεύ­μα Άγιον φώ­τι­σέ με”. Γερόντισσα Γαλακτία

Στην προ­σευ­χή να λες: Κύ­ριε θε­ρά­πευ­σε την ψυχή μου. Συγ­χώ­ρη­σε τις αμαρ­τί­ες μου. Μη μ’ αφή­νεις να πέ­φτω. Γέροντας Γαβριήλ ο Αγιορείτης